غفلت کردهای مــادر !
غفلت کردهای مــادر !
پشت ِ یک قلب ِ عـاشق ،
فرزندت آرام آرام میمیرد !
و تــو ،
فراموش کردن را ،
به من نیاموختی !
مــادر ؛
به من بیاموز ،
چگونه دوست نداشته باشم ،
مـرا دریـاب مـادر...
خالی ِلحظههای ِمن ، پُر از اندوهی ژرف است !
که مرا به نبودن ،
نزدیک و نزدیک تر میکند...
مــادر ؛
از ضربان ِقلب ِمن بگیر ، این غم ِ کُشنده را...
من ،
آرام آرام
میمیرم !!!